เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำเปลือกของผีเสื้อทะเลเป็นตัวกำหนดว่าหอยทากว่ายอย่างไร

ผีเสื้อทะเลโบยบินผ่านมหาสมุทรด้วยปีกใยแมงมุม แต่ละสายพันธุ์มีสไตล์เป็นของตัวเอง

หอยทากทะเลตัวเล็กๆ เหล่านี้ หรือโคโซม อพยพขึ้นสู่ผิวเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำน้ำในตอนกลางคืนเพื่อป้อนอาหารและจมลงไปในน้ำลึกในตอนกลางวันเพื่อซ่อนตัวจากผู้ล่า แต่วิธีการที่พวกมันเคลื่อนตัวผ่านน้ำยังคงเป็นเรื่องลึกลับ เนื่องจากสิ่งมีชีวิตที่บอบบางเหล่านี้รอดชีวิตมาได้เพียงไม่กี่วันในการถูกจองจำ

วิดีโอใหม่ของผีเสื้อทะเลในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเผยให้เห็นว่าสายพันธุ์หอยทาก

ว่ายน้ำและจมลงในมุมและความเร็วที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับขนาดและรูปร่างของเปลือกหอย นักวิจัยรายงานออนไลน์ในวันที่ 7 กันยายนที่Frontiers in Marine Science การค้นพบนี้สามารถช่วยให้นักชีววิทยาเข้าใจการอพยพของหอยทากในทะเลได้ดีขึ้น และจุดประกายการออกแบบใหม่ๆ สำหรับหุ่นยนต์ใต้น้ำ ( SN: 1/3/18 )

วิศวกรเครื่องกล David Murphy จากมหาวิทยาลัยเซาท์ฟลอริดาในแทมปาและเพื่อนร่วมงานได้บันทึกวิดีโอผีเสื้อทะเลเจ็ดสายพันธุ์ที่เก็บรวบรวมจากเบอร์มิวดา การจับรวมถึงสปีชีส์เล็กๆ สองชนิดที่มีเปลือกขดกว้างประมาณ 1 มิลลิเมตร สปีชีส์ขนาดกลางสี่ชนิดที่มีเปลือกยาว ทรงกรวยหรือรูปโกศประมาณ 7 ถึง 11 มิลลิเมตร และหนึ่งชนิดที่มีเปลือกแบนยาวไม่เกิน 14 มิลลิเมตร

“มันน่าทึ่งมากที่การเคลื่อนไหวของปีกของมันช่างงดงาม” เมอร์ฟีกล่าว “สวยจังเลยน่าชม”

ผีเสื้อทะเลเป็นหอยทากทะเลที่ขับเคลื่อนตัวเองผ่านน้ำโดยมีอวัยวะคล้ายปีกคู่หนึ่ง David Murphy วิศวกรเครื่องกลจาก University of South Florida ในแทมปากล่าวว่า “พวกมันมาในขนาดและรูปร่างที่ตระการตามากมาย” วิดีโอใหม่ที่ถ่ายโดย Murphy และเพื่อนร่วมงานเผยให้เห็นรูปแบบการว่ายน้ำที่เป็นเอกลักษณ์ของผีเสื้อทะเลที่มีรูปทรงเปลือกหอยต่างกัน

ผีเสื้อทะเลทุกสายพันธุ์เคลื่อนตัวไปตามเส้นทางซิกแซกขณะที่พวกมันกระพือปีก ปีกเหล่านั้นยังทำให้ร่างของหอยขนาดเล็กที่ขดเป็นเกลียวและหอยทากขนาดกลางที่ยาวจะโยกไปมาขณะว่าย

หอยทากที่มีกระดองขดหรือยาวมักจะแหวกว่ายในแนวตรง และจมลงไปทุกครั้งที่พวกมันหยุดกระพือ กระดองของพวกมันห้อยลงมาเหมือนลูกตุ้มใต้ปีก แต่สายพันธุ์ที่มีกระดองแบนกว้างDiacria trispinosaปีนขึ้นไปในมุมที่ตื้นกว่าและลอยไปด้านข้างขณะที่มันจม ซึ่งอาจเกิดจากการยกที่เกิดจากเปลือกของมัน

หอยทากที่ใหญ่กว่าและแข็งแรงกว่าก็ว่ายน้ำได้เร็วกว่าด้วย โดยD. trispinosaแล่นด้วยความเร็วเฉลี่ย 84 มม. ต่อวินาที ในขณะที่หอยทากขดที่เล็กที่สุดHeliconoides inflatusและLimacina bulimoidesอยู่ที่ 27 มิลลิเมตรต่อวินาที แต่สำหรับสัตว์ที่มีเปลือกขดยาวเพียงมิลลิเมตรเท่านั้น ยังคงเป็นก้าวที่น่าประทับใจทีเดียว

การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอันเนื่องมาจาก CO 2และก๊าซที่ก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนอื่น ๆ ได้ส่งผลกระทบต่อน้ำแข็งในทะเลฤดูร้อนในและรอบ ๆ อาร์กติก ภายใน 10 ถึง 15 ปี ภูมิภาคนี้อาจจะปราศจากน้ำแข็งในช่วงเดือนที่อากาศอบอุ่น น้ำแข็งในทะเลอาร์กติกในเดือนกันยายน 2019 รั้งอันดับ 2 ต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ในปี 2550 และ 2559 อันดับ 1 ยังคงเป็นปี 2012 ( SN: 9/25/19 ) การสูญเสียน้ำแข็งนั้นไม่ได้เป็นเพียงระฆังสำหรับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในแถบอาร์กติก แต่ยังเร่งอัตราการอุ่นขึ้นในภูมิภาคด้วยกระบวนการที่เรียกว่าการขยายอาร์กติก ( SN: 7/1/20 ) และน้ำแข็งในฤดูร้อนที่หายไปก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงมากมายผ่านระบบนิเวศของอาร์กติก รวมทั้งภายในทะเลแบริ่ง ( SN: 3/14/19).

แต่ผลการศึกษาใหม่ชี้ให้เห็นว่าการสูญเสียน้ำแข็งในทะเลในฤดูหนาวอาจล่าช้ากว่าการเปลี่ยนแปลงของ CO 2เป็นเวลาหลายสิบปี บางทีอาจถึงศตวรรษและอาจหมายถึงทะเลแบริ่งที่ปราศจากน้ำแข็งตลอดทั้งปีภายในปี 2100สล็อตเว็บตรง , ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เว็บตรง